- magnificenter
- māgnificenter, Adv. (magnificus) = magnifice, großartig, prächtig, oppidum m. aedificatum et eleganter, Vitr.: m. opus perfectum, Vitr. – ⇒ Compar. magnificentius u. Superl. magnificentissime, s. magnifice.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.